Coğrafi Yapısı

Coğrafi Konumu

Ege Bölgesi’nin en doğusunda bulunan ilçelerden biri olan iscehisar, Afyon ilçelerinden biri olan iscehisar, Afyon iline bağlı olup , Afyon-Ankara karayolunun 23.kilometresindedir. 290 40′-310 43′ Doğu Meridyenleri ile 370 40′-390 17′ Kuzey Paralelleri arasında olup doğudan Bayat, batıdan Afyon (merkez) , kuzeyden İhsaniye ve Çifteler(Eskişehir ilçeleri), güneyden Gebeceler kasabası ile çevrilmiştir.483 km2 yüzölçümüne ve 1990 nüfus sayımı sonuçlarına göre 22.258 nüfusa sahip olan ilçemizin, biri belediyelik olmak üzere 13 köyü vardır.

 

Yüzey Şekilleri

Ortalama yükseltisi 1050 m olan ilçemiz yüzey şekillerinde önemli değişiklikler görülür.İlçe topraklarının kuzey ve kuzeydoğu kesimleri oldukça dağlık ve engebeli olmasına karşın, güney ve batı kesimleri ise peneplenler halinde dalgalı ve düz bir yapı şeklinde görülür. İlçenin genel görünümü ise bir yayla karakteri taşımaktadır.

İlçe merkezi Belen Tepesi, Koca Tepe, Kahya Tepesi, Tepecik,Tuzla Tepesi, Kıran Tepe ve Hoyuklu Kaş Tepeleri olmak üzere 7 tepe üzerine kurulmuştur. İscehisar Çayı ise, ilçeyi 2’ye ayırmıştır. Volkanik karakterli ve kalkerli bir yapıya sahip olan ilçemizin önemli yükseltileri şunlardır. Ağındağı 1526m, Elmadağı 1516m, Şapane Tepesi 1785m, Köroğlu Dağı 1526m,Madentepe 1894m, Kavaklı Beli 1444m, Karakol Tepesi 1721m, Asar Dağı 1400m, Kepez Tepesi 1354m, Karatoprak Tepesi 1283m, Koşuk Tepe 1194m, Beylik Tepe 1113m, Seydiler köyü civarındaki Peribacaları ile, yine Seydiler Köyünden başlayan Alanyurt ve Selimiye Köylerine doğru bir yay çizerek devam eden fay hattıda, ilçenin önemli yüzey şekil özelliklerindendir.

İklim

Coğrafi konumu itibariyle ilçe, Ege ve İç Anadolu Bölgelerinin birbirlerine en çok yaklaştıkları yerde kurulmuştur.Bu özelliginden dolayı iscehisar’da Akdeniz ve Karasal iklimin özellikleri görülür.Ancak denizden olan uzaklığı ,yüzey şekilleri ve yükselti gibi nedenlerden dolayı ilçede karasal iklim daha hakimdir. Batı ve Güneye dönük yamaçlarda ise ılımanlık etkisi daha ağır basar. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçen ilçede en soğuk ay Ocak, en sıcak ay ise Ağustos’tur. Yıllık sıcaklık ortalaması 120C’dir. Sıcaklığın 00C’ye düştüğü gün ortalaması ise 80 gündür. Kışın kar , İlkbahar’da ise yağmur şeklinde düşen yağışların mevsimlere göre dağılışı şöyledir:ilkbahar’da %35 ,Yaz’da %10,Sonbahar’da %25,Kış’da %30’dur. İlçenin yıllık yağış ortalaması 460 mm;kar yağışlı gün sayısı 14 gün; yerlerin karla örtülü olduğu günlerin ortalaması ise 27 gündür.

Bitki Örtüsü

İklim şartlarına ve yüzey şekil özelliklerine bağlı olarak belirlenen doğal bitki örtüsü Bozkır’dır. İlçenin Kuzey ve Kuzeydoğusuna doğru gidildikçe, yani yükseklere çıkıldıkça, bozkır alanlar yerini fundalık ve orman alanlarına bırakır. Yakın tarihe kadar ilçe topraklarının büyük kısmı ormanla kaplı olmasına karşın, insanların bilinçsizce ormanı kullanmaları sonucu bugün orman alanı ilçe yüzölçümünün yalnız ¼’ü kadardır. Başlıca orman ağaçları:Karaçam, Meşe, Ardıç, Palamut, Karaağaç’tır. Ayrıca su kenarları ile sulanabilir alanlarda kavak ve söğüttür. Laden otu, çoban fıstığı gibi çalı kümeleri ile festukada ilçede görülen doğal bitki örtüsünü oluşturan çeşitlerdendir.

Akarsu ve Gölleri

İlçe topraklarından geçen önemli bir akarsu yoktur. Yaz aylarında kuruyan kış ve ilkbahar yağışlarıyla beslenen bazı dere ve çaylar mevcuttur. Bunların başlıcaları:iscehisar Çayı, Seydiler Çayı, Ortaklar Çayı, Azapali Çayı, Avşar Çayı’dır. Göller yöresinin kuzeyinde yeralan ilçemizde önemli sayılabilecek büyüklükte göl bulunmamaktadır. Seydiler baraj gölü, Kocagöl ve bazı köylerde bulunan hayvanların sulanmasında kullanmak amacıyla yapılan bazı göletler önemli su birikintilerini oluşturur. Yer altı suları bakımındanda ilçe oldukça zengindir. Bu sular içme ve sulama amaçlı olarak kullanıldığı gibi, mermer fabrika ve atölyelerinde makinaların soğutma ve kesim işlerindede kullanılır. Ayrıca ilçe merkezinin yakınlarında acısu denilen yörede maden suyu çıkar.

SEYİTLER BARAJI : Seydiler Çayı ile İscehisar Çayı üzerinde toprak dolgu tekniği kullanılarak yapılmıştır. 1963 yılında hizmete açılan baraj,taşkınları önleme ve sulama amaçlı olup 40 milyon metreküp su hacimli ve 2850 hektar sulama kapasitelidir.

KOCAGÖL (ÇORAKLIK) : Yöre halkı tarafından çoraklık da denilen bu göl ilçenin güneyinde yer alır. İlkbahar aylarında suyu çoğalan, yazın ise suları çekilen ve kuruyan bu gölün suları sodalı olduğundan içme ve sulama amaçlı olarak kullanılamaz. Bu gölün suları kullanılamamasına karşın toprağı çeşitli işlerde değerlendirilir. Suların kurumasıyla ortaya çıkan bu toprak tabakası yüzeyinde sodalı bir madde meydana gelir. Halk bu maddeyi çamaşır ve bulaşık yıkamada kullandığı gibi, ciltte meydana gelen kaşıntı,kızarıklık,sivilce gibi rahatsızlıklarında tedavisinde kullanılır. Ayrıca sodalı tabakanın altında olan geçirimsiz nitelikli ve çorak denilen bu toprak, toprak damlı evlerde örtü malzemesi olarak kullanılır.

Nüfusu

2018 yılına göre ilçenin genel nüfusu 24.534 merkez nüfusu ise 12.600 ‘dür. Mermerciliğin önem kazanmasında önceki yıllarda ilçeden başka kentlere önemli nüfus göçü olmuştur. Ancak mermercilikle beraber ilçe nüfusunda da belirli bir hareketlenme gözlenmiştir. Bu hareketlenmenin en büyük nedeni mermer sahalarında işçiye olan talep ve1987 yılında iscehisar’ın ilçe olması nüfus artışında da etkili olmuştur.

Yerleşim

İlçe merkezi ve köylerinde görülen yerleşme tarzı yerleşik yerleşmeler olup, köyler ve mahalleler toplu halde bulunur. Çevrede taş bol miktarda bulunduğu için, başlıca yapı malzemesi olarak değerlendirilir. Meskenlerin temel ve duvarlarının örülmesinde taş, damların örtülmesinde ise Koca Göl (Çoraklık) dan getirilen toprak kullanılır. Orman içi ve ormana yakın olan köylerde de taş duvarlı toprak damlı meskenlerin yanı sıra ahşap binalarda inşa edilir.

İlçemiz ve köylerimizde son yıllarda yapılan meskenlerde daha modern bir üslup kullanılmıştır. Betonarme ve kiremit çatılı binalar yapılmıştır. İlçemize bağlı 1 kasaba ve 12 köyü vardır.