Coğrafi
Yapısı
Coğrafi Konumu
Ege Bölgesi’nin en doğusunda bulunan
ilçelerden biri olan iscehisar, Afyon ilçelerinden biri olan iscehisar, Afyon
iline bağlı olup , Afyon-Ankara karayolunun 23.kilometresindedir. 290 40′-310
43′ Doğu Meridyenleri ile 370 40′-390 17′ Kuzey Paralelleri arasında olup
doğudan Bayat, batıdan Afyon (merkez) , kuzeyden İhsaniye ve Çifteler(Eskişehir
ilçeleri), güneyden Gebeceler kasabası ile çevrilmiştir.483 km2 yüzölçümüne ve
1990 nüfus sayımı sonuçlarına göre 22.258 nüfusa sahip olan ilçemizin, biri
belediyelik olmak üzere 13 köyü vardır.
Yüzey Şekilleri
Ortalama yükseltisi 1050 m olan ilçemiz yüzey
şekillerinde önemli değişiklikler görülür.İlçe topraklarının kuzey ve kuzeydoğu
kesimleri oldukça dağlık ve engebeli olmasına karşın, güney ve batı kesimleri
ise peneplenler halinde dalgalı ve düz bir yapı şeklinde görülür. İlçenin genel
görünümü ise bir yayla karakteri taşımaktadır.
İlçe merkezi Belen Tepesi, Koca Tepe, Kahya
Tepesi, Tepecik,Tuzla Tepesi, Kıran Tepe ve Hoyuklu Kaş Tepeleri olmak üzere 7
tepe üzerine kurulmuştur. İscehisar Çayı ise, ilçeyi 2’ye ayırmıştır. Volkanik
karakterli ve kalkerli bir yapıya sahip olan ilçemizin önemli yükseltileri
şunlardır. Ağındağı 1526m, Elmadağı 1516m, Şapane Tepesi 1785m, Köroğlu Dağı 1526m,Madentepe
1894m, Kavaklı Beli 1444m, Karakol Tepesi 1721m, Asar Dağı 1400m, Kepez Tepesi
1354m, Karatoprak Tepesi 1283m, Koşuk Tepe 1194m, Beylik Tepe 1113m, Seydiler
köyü civarındaki Peribacaları ile, yine Seydiler Köyünden başlayan Alanyurt ve
Selimiye Köylerine doğru bir yay çizerek devam eden fay hattıda, ilçenin önemli
yüzey şekil özelliklerindendir.
İklim
Coğrafi konumu itibariyle ilçe, Ege ve İç
Anadolu Bölgelerinin birbirlerine en çok yaklaştıkları yerde kurulmuştur.Bu
özelliginden dolayı iscehisar’da Akdeniz ve Karasal iklimin özellikleri
görülür.Ancak denizden olan uzaklığı ,yüzey şekilleri ve yükselti gibi
nedenlerden dolayı ilçede karasal iklim daha hakimdir. Batı ve Güneye dönük
yamaçlarda ise ılımanlık etkisi daha ağır basar. Yazları sıcak ve kurak,
kışları soğuk ve yağışlı geçen ilçede en soğuk ay Ocak, en sıcak ay ise
Ağustos’tur. Yıllık sıcaklık ortalaması 120C’dir. Sıcaklığın 00C’ye düştüğü gün
ortalaması ise 80 gündür. Kışın kar , İlkbahar’da ise yağmur şeklinde düşen
yağışların mevsimlere göre dağılışı şöyledir:ilkbahar’da %35 ,Yaz’da
%10,Sonbahar’da %25,Kış’da %30’dur. İlçenin yıllık yağış ortalaması 460 mm;kar
yağışlı gün sayısı 14 gün; yerlerin karla örtülü olduğu günlerin ortalaması ise
27 gündür.
Bitki Örtüsü
İklim şartlarına ve yüzey şekil özelliklerine
bağlı olarak belirlenen doğal bitki örtüsü Bozkır’dır. İlçenin Kuzey ve
Kuzeydoğusuna doğru gidildikçe, yani yükseklere çıkıldıkça, bozkır alanlar
yerini fundalık ve orman alanlarına bırakır. Yakın tarihe kadar ilçe
topraklarının büyük kısmı ormanla kaplı olmasına karşın, insanların bilinçsizce
ormanı kullanmaları sonucu bugün orman alanı ilçe yüzölçümünün yalnız ¼’ü
kadardır. Başlıca orman ağaçları:Karaçam, Meşe, Ardıç, Palamut, Karaağaç’tır.
Ayrıca su kenarları ile sulanabilir alanlarda kavak ve söğüttür. Laden otu,
çoban fıstığı gibi çalı kümeleri ile festukada ilçede görülen doğal bitki
örtüsünü oluşturan çeşitlerdendir.
Akarsu ve Gölleri
İlçe topraklarından geçen önemli bir akarsu
yoktur. Yaz aylarında kuruyan kış ve ilkbahar yağışlarıyla beslenen bazı dere
ve çaylar mevcuttur. Bunların başlıcaları:iscehisar Çayı, Seydiler Çayı,
Ortaklar Çayı, Azapali Çayı, Avşar Çayı’dır. Göller yöresinin kuzeyinde yeralan
ilçemizde önemli sayılabilecek büyüklükte göl bulunmamaktadır. Seydiler baraj
gölü, Kocagöl ve bazı köylerde bulunan hayvanların sulanmasında kullanmak
amacıyla yapılan bazı göletler önemli su birikintilerini oluşturur. Yer altı
suları bakımındanda ilçe oldukça zengindir. Bu sular içme ve sulama amaçlı
olarak kullanıldığı gibi, mermer fabrika ve atölyelerinde makinaların soğutma
ve kesim işlerindede kullanılır. Ayrıca ilçe merkezinin yakınlarında acısu
denilen yörede maden suyu çıkar.
SEYİTLER BARAJI : Seydiler Çayı ile İscehisar
Çayı üzerinde toprak dolgu tekniği kullanılarak yapılmıştır. 1963 yılında
hizmete açılan baraj,taşkınları önleme ve sulama amaçlı olup 40 milyon metreküp
su hacimli ve 2850 hektar sulama kapasitelidir.
KOCAGÖL (ÇORAKLIK) : Yöre halkı tarafından
çoraklık da denilen bu göl ilçenin güneyinde yer alır. İlkbahar aylarında suyu
çoğalan, yazın ise suları çekilen ve kuruyan bu gölün suları sodalı olduğundan
içme ve sulama amaçlı olarak kullanılamaz. Bu gölün suları kullanılamamasına
karşın toprağı çeşitli işlerde değerlendirilir. Suların kurumasıyla ortaya
çıkan bu toprak tabakası yüzeyinde sodalı bir madde meydana gelir. Halk bu
maddeyi çamaşır ve bulaşık yıkamada kullandığı gibi, ciltte meydana gelen
kaşıntı,kızarıklık,sivilce gibi rahatsızlıklarında tedavisinde kullanılır.
Ayrıca sodalı tabakanın altında olan geçirimsiz nitelikli ve çorak denilen bu
toprak, toprak damlı evlerde örtü malzemesi olarak kullanılır.
Nüfusu
2018 yılına göre ilçenin genel nüfusu 24.534 merkez nüfusu ise 12.600 ‘dür. Mermerciliğin önem kazanmasında önceki yıllarda ilçeden başka kentlere önemli
nüfus göçü olmuştur. Ancak mermercilikle beraber ilçe nüfusunda da belirli bir
hareketlenme gözlenmiştir. Bu hareketlenmenin en büyük nedeni mermer
sahalarında işçiye olan talep ve1987 yılında iscehisar’ın ilçe olması nüfus
artışında da etkili olmuştur.
Yerleşim
İlçe merkezi ve köylerinde görülen yerleşme
tarzı yerleşik yerleşmeler olup, köyler ve mahalleler toplu halde bulunur.
Çevrede taş bol miktarda bulunduğu için, başlıca yapı malzemesi olarak
değerlendirilir. Meskenlerin temel ve duvarlarının örülmesinde taş, damların
örtülmesinde ise Koca Göl (Çoraklık) dan getirilen toprak kullanılır. Orman içi
ve ormana yakın olan köylerde de taş duvarlı toprak damlı meskenlerin yanı sıra
ahşap binalarda inşa edilir.
İlçemiz ve köylerimizde son yıllarda yapılan
meskenlerde daha modern bir üslup kullanılmıştır. Betonarme ve kiremit çatılı
binalar yapılmıştır. İlçemize bağlı 1 kasaba ve 12 köyü vardır.